ஓரிரு எண்ணங்கள் - Muthu Vishwanathan

ஒரு நேர்முகம் (புனைவு) கார் ஓட்டுவது எனக்கு மிகப் பிடித்த விஷயம். நெடுந்தூர பயணம் என்றால் ஏறியவுடன் FM ஆன் செய்து விடுவேன்.  ஓட்டியபடியே கூர்ந்து கேட்டுச் செல்வது எனக்கு சுகானுபவம். மிக சாதாரணமாணவர்கள், எளிய மனிதர்கள், ஏன் இந்த FM -ஐ அழைக்க வேண்டும், பேச வேண்டும். ஒருவர் சந்திரசேகர் என்பவர், ஏன் ஒவ்வொரு முறையும் அவர் குரல் கேட்கிறேன், தெரியவில்லை. எல்லா ஸ்டேஷன்களும் அல்ல , சேணம் கட்டப்பட்ட ஸ்டேஷன்களை கேட்பதுதான் எனக்குப் பிடிக்கும். சூரியன் FM போன்றவை சுவாரசியம் இல்லாதவை, TV , youtube போல் காதுக்கும் எதாவது செய்கின்றன. காலையில் ஒரு கோவில் மணி அடித்து திருக்குறள் எதாவது கேட்கலாம். இல்லை மாலை ஒரு ஏழு மணியானதும் கரகரப்பான(ஹஸ்கி)  குரல் உள்ள ஒரு பெண்ணை பேச வைக்கின்றனர்.  இவை நமக்குப் புதிது அல்ல. பின் எல்லாம் டிவி தான் , ஆனால் கண் தேவை இல்லை. இப்போது ரேடியோ வேண்டும் என்றால், நீங்கள் அரசாங்கம் நடத்தும் சேனல்களை கேட்க வேண்டும். இவர்கள் தான் சற்று இன்னும் உறைந்து, திகைத்து இருக்கிறார்கள். இங்குதான் எதோ ஒன்று நீங்கள் ஜன்னலைத் திறந்ததும் பார்க்கும் சூரியன் இல்லை காற்று  போல் ...

அன்றும் என்றைக்கும் போல் வண்டி ஓட்டும் வேலை தான் என்று நினைத்துத் தான் சென்றேன். எங்கேயாவது ஒரு ஹரியானா பவன் போன்ற இடத்திற்கு தெரிந்த இடம்  வரை ஓட்டி , தெரியாத இடத்திலிருந்து மேப் போட்டு இறக்கி விட வேண்டும். பின் கண்ணால், என்ன நடக்க இருக்கிறது  ஒரு சர்வே மாதிரி செய்து விட்டு,   சரி இதுவும் தெரிந்த அச்சுக்குள் தான் என்று தெரிந்த உடன், ஒரு பேக்கரி இருக்குமா டீ குடிக்க என்று தேட ஆரம்பித்து, அப்படியே  ஒரு புளோவில் ஒன்று இரண்டு சிக்னல் தூரம் நடந்து , திரும்பி வருவதற்குள் பாதி விழா முடிந்து இருக்கும். பெரிய கூட்டமாய் இருந்தால் எங்காவது ஒரு இடத்தில் ஒதுங்கி , கை தட்டும் போது நாமும் தட்டி வோட் ஆப் தேங்க்ஸ் எதிர்பார்த்து காத்திருக்க வேண்டும். எங்காவது நம் பிள்ளை மேடையில் தோன்றும் போது நூற்றுக்கணக்கான செல் போன் மேலே கொடிபோல் அசைய , அடித்து பிடித்து நாமும் ஒரு வீடியோ எடுக்க வேண்டும். 'அப்பா எங்கப்பா இருந்த? ' என்றால் 'அங்கதான்ப்பா இருந்தேன் '  என்றால் முடிந்தது, வீடியோ சாட்சி . ஒன்றிரண்டு வருடம் முன்னால் ரஹ்மானின்  'ஜெய் கோ' என்ற பாட்டோ , ஷங்கர் மஹாதேவன் 'ஏக தந்த...

இது ஒரு anti-thesis. ஆகவே சீரியஸ் ஆக எடுத்துக்கொள்ளக் கூடாதது, குறிப்பாக கடைபிடிக்கக் கூடாதது.  அதிகாரத்தை அடைய 48 வழிகள் - ராபர்ட் க்ரீன் போன்ற ஒரு முயற்சி( https://www.oberlo.com/blog/48-laws-of-power-robert-greene-summary ).  பெரிய அளவில் வெளியே சொல்லப்படாதது, எழுதப்படாதது. ஆனால் எல்லா தியரிகளை மீறி  மீண்டும் மீண்டும் உலகில் நடப்பது அதுவே. எடுத்துக்காட்டு, இதில் உள்ள விதி 7 : "அடுத்தவர்களை வேலையைச் செய்ய வை, நற்பெயரை நீ எடுத்துக்கொள்" . அல்லது விதி 45 : "நிறைய மாற்றம் தேவை என்று சொல்லிக்கொண்டே இருங்கள்; ஆனால் சீக்கிரமாய் நிறைய மாற்ற முயலாதீர்கள்; ". புதிதாய் ஒரு குழுவில் அதிகாரத்திற்கு வரும் ஒருவர் , தன்னை முழுதாய் பெரும்பாலோனோர் ஏற்கும் வரை ஏற்கனவே இருக்கும் பிழைகளைக் காட்டி இருப்பவர்களை பணிய வைக்கிறார். அவர்கள் பணிந்தபின் எல்லாம் சரிதான் , கொஞ்சம், கொஞ்சமாய் செய்யலாம் என்று சொல்ல ஆரம்பிக்கிறார். குனிந்தவர்கள் நிமிர ஒரு வாய்ப்பு அமைத்துக் கொடுப்பார்.  டால்ஸ்டாயின் போரும் வாழ்வும் நெப்போலியனின் ருஷ்யப் படையெடுப்பைப் பற்றிச் சொல்லும் நாவல். (இன்னும் கால் ...